نگاهی متفاوت به حواشی سخنان زیباکلام

“هرکسی ازظن خود شد یار من / ازدرون من نجست اسرارمن”

موضوع سخنان آقای زیبا کلام یکی دو روز است که اذهان قشقایی ها را به خود معطوف نموده است.

بعضی ها بامنطق وسنجیدگی واز موضع اندیشه وانتفاد سازنده همراه بااقتدارو منطبق با اصالت ونجابت قشقای هابا موضوع برخورد کردند. واما عده دیگر بر خلاف منش و سنت ایلیاتی به فحاشی ودادن نسبت های ناروا به طرف مقابل ازدایره انصاف وسخاوت خارج شده واینگونه احساسات خودرا بیان نمودند.

اکنون که اندکی از فوران احساسات کاسته شده وآرامش نسبی ازپس طوفانی که قابل پیش بینی بود برفضا حاکم شده است ،خوب است که یکایک ما تاملی نسبت به رفتارهای مان در پی این حادثه داشته باشیم.

درزندگی روزمره ما هم کم وبیش ازاین نوع اتفاقات افتاده است و ما بناچار موضع گیری کرده ایم . اندک افرادی از ما پس از بروز رفتار های خشمگینانه و توام باعصبانیت که از قلمرو منطق خارج شده ایم از رفتار گذشته خود راضی بوده ایم . وهمواره انگشت ندامت به دندان گزیده وباخود عهد بسته ایم که زین پس از چنین رفتاری بپرهیزیم. واما آنچه که دراین وادی مد نظراست عکس العمل های به جاونابجای ما در قبال توهین (به زعم ما) نیست، آتش که هجمه آورد تر وخشک باهم میسوزند.

آنچه که مقصد کلام برآن است این است که چرا ما اینگونه عصبانی و طغیانگر شده ایم و چنانیم که دربرابر نا ملایمات اینقدر کنترل خود را ازدست داده و ازمدار اخلاق خارج شده و به فحاشی که از زننده ترین وبی ادبانه ترین رذایل انسانی است روی می آوریم. ازآنجایی که اخلاق وادب ازارکان اصلی زندگی اجتماعی بشراست وجامعه بی اخلاق چونان منجلابی است که انسانیت را در خود فرو می برد. و زندگی را بر آدمیان دشوار میکند.

 بهترنیست که حتی برای نسلهای بعدی هم که شده ما قواعد انسان مداری و اخلاقی بودن را رعایت کرده و در برابر سختی ها و آنچه که بر مذاق ما نمیسازد صبورانه و عاقلانه مواجه شده تا طرف توهین کننده هم یاد بگیرد که توهین چیز خوبی نیست و زان پس تکرار نکند. و اینچنین جامعه را از زشتی ها و پلشتی ها پالایش دهیم.

و از طرف دیگر چرا هر موجی راه می افتد ما بیدرنگ همراه آن با شدت وحدت بیشتر ازآن موج سازان وارد عمل شده و بدون آنکه به عاقبت آن بیندیشیم از هرکاری دریغ نداریم. پرواضح است که آقای زیبا کلام و ما قشقایی ها که اکنون درمقابل همیم دشمنانی داریم . چه بساکه ما درمیدانی جولان میدهیم که آنها برایمان تدارک دیده باشند.

به نظر نمی آید که زیباکلام با آن همه سوابق نیک علمی و عملی که یک ملت آنرا هرروزه مشاهده میکنند عامدا و به قصد، چنین کلمه توهین آمیزی نسبت به شیر زنان ایل بزرگ قشقایی ادا کرده باشد و پیداست که اشتباه و قصوری صورت گرفته، اگرچه این هم برای ایشان نقیصه بزرگی است . و از کلیپ مختصر کوتاهی که درفضای مجازی پخش شده هم موضوع به این بزرگی و فاجعه بار نیست. تازه اگر اینگونه هم استنباط شود انصاف وعقل و نجابت ایلی ما اجازه چنبن برخورد غلیظ و توهین آمیزتری را نمیدهد.

اینجانب با اینکه حق هرگونه اعتراض و انتقاد منطقی و بزرگ منشانه را برای تمامی افراد ایل بزرگ مان روا  واجتناب ناپذبر تلقی میکنم ولی از اینکه خدای نکرده به اعمالی کشانده شویم که بدور از شونات ایلی و اصالت مان که به سخاوتمندی و بزرگ منشی شهره خاص وعام است، هشدار داده و بویژه اینکه ناخواسته قدم در راهی نگذاریم که بدخواهان برایمان به ظاهر هموار کرده اند. و عذرخواهی ایشان را پذیرفته وقضیه راخاتمه دهیم.

(باعرض پوزش از بزرگان و صاحب نظران ایل)